Is dit nu impact?

Gisteren had ik een bijzondere persoonlijke ontmoeting met een oude man. Over verbondenheid, lachen en vrijheid. Is dit nu impact?

Op straat werd ik aangesproken door een oude man met een stok. “Weet u waar restaurant Hendrickje Stoffels is?”. Ik nodigde de man uit om mee te lopen. Een memorabel gesprek ontspon zich.

Johan is 91 en komt uit Middelharnis. Vroeger een verwoed zeiler, nu een rondje langs de steden aan het IJsselmeer om afscheid te nemen. Want in september is hij er niet meer. Gisteren at hij in Muiden zijn laatste broodje paling. Dat kostte wel € 16,50. We lachten erom. Het maakte niet uit, want de oude man had genoten.

We schuifelden verder. Het oudje was kwiek van geest, maar fysiek ging het traag, erg traag. We hadden alle tijd. Zelfs de regen hield even in.

De grijsaard vertelde over zijn zoon. Die had geen tijd voor hem, want was te druk met zijn bedrijf. Hij vertelde over zijn moeder die vissersvrouw was en zich destijds niet kon voorstellen dat je in Enschede verse vis kon eten.

Ik vertraagde mijn tred weer en schuifelde mee.

Daarom ging hij nu een lekkere tong eten hier in Hoorn. Hij had een tong van vier ons besteld. Hij zou onder de kieuwen kijken hoe vers de vis is.

“Kijk hier is het restaurant”. De uitbaatster hield al gastvrij de deur open.

We stonden even stil om afscheid te nemen. “Mag ik je de hand schudden voor dit mooie gesprek?”. Natuurlijk Johan. Dank je wel. En graag gedaan.

Ik liep terug naar huis.

Was dit nou impact? Het voelde wel zo. Maar ja, we krijgen er geen Purpose Award voor. Ook geen FD Gazelle want het is niet schaalbaar. Het staat later niet op mijn grafsteen. “Hier rust Pieter en hij begeleidde Johan naar het restaurant”. Toch was het bijzonder, persoonlijk en memorabel gesprek.

Over verbondenheid, lachen en vrijheid.

Wat is impact?
Wat is impact voor jou?
Hoe maak jij impact?
Welke rol speelt je bedrijf daarbij?